نماد جوغن در گنج یابی

نماد جوغن در گنج یابی

در مقاله زیر میخواهیم در مورد نماد جوغن در گنج یابی توضیح بدهیم.

قابل ذکر است که بطور کلی، تمامی حکاکی های هندسی گود بر روی سنگ ها و صخره ها را، جوغان یا جوغن می گوییم.

البته در مناطق مختلف کشور با نامها و اسامی مختلفی از آن یاد می شود (کاسه سنگ ، پیاله ، فنجان ، گوَن ، جَوَن ، چوگان ، تَلم ، جوقن و …).

 

 

 

جوغان ها فقط شامل حکاکی های گود گرد نبوده و تمامی اشکال هندسی را نیز، در بر می گیرد، مانندحکاکی های:

گرد و بیضی شکل (کروی)
مربع و مستطیل شکل (مکعبی)
مثلثی و هرمی شکل و مخروطی

نشانه ای برای قبرها و مقبره ها می باشند ولی تمام آنها الزاما نشانه قبر نیست.

نماد جوغن:

انواع جوغن فقط و فقط نشانه وجود قبر است مگر اینکه نماد های دیگری نیز به همراه آن بکار گرفته باشند.

جوغن یا جوغان در زبان آریائیان به معنی کاسه می باشد و در بعضی متون نیز جوغان به معنی هاون به کار رفته است.

در هر صورت مفهومی که منتقل می کند فضایی دایره شکل است که پیرامون و اطرافش به وسیله سنگ، فلز، سفال و هرچیز دیگری پوشیده باشد.

در حال حاضر به سنگ نگاره های مثلثی شکل و مربع و مستطیل و … نیز جوغن اطلاق می شود.

اقوام هند و اروپایی بنا بر اعتقادات مذهبی و رسومات خود گورهایی مدور و کوچک می ساختند و مردگان خود را درون آن دفن میکردند.

البته مشاهدات باستان شناسان نیز موید هم زمانی آغاز بکار گیری نماد جوغن ، برای شناسایی قبور گبریان با این نوع تدفین می باشد.

یکی از موارد کاربرد انواع جوغن این بوده که درون آن مواد یا روغن خاصی می ریختند و آتش میزدند و در کنار نور و گرمای آن و چه بسا دود حاصل از آن ، به اجرای مراسم های مذهبی خود می پرداختند.

همه انواع جوغن دارای دفینه نیستند و برای اینکه یک جوغن باردار باشد این سه عنصر باید در نزدیکی جوغن وجود داشته باشد:

• آب
• تپه یا زمین شیب دار به سمتی که خورشید صبح ها بصورت مایل به آن بتابد و تقریبا در تمام طول روز نور خورشید به آنجا تابیده شود.

 

 

 

 

انواع نماد جوغن در گنج یابی:

• جوغن گرد
• جوغن مربعی
• جوغن مستطیلی
• جوغن مثلثی
• جوغن بیضی شکل
• جوغن لوزی شکل
• جوغن های تکی و چند تایی

در هر قبری انتظار وجود هدایای ارزشمند را نداشته باشید و بدنبال نشانه های قبر حاکم،

سردار و مقامات بلند پایه و یا گورهای گبری باشید تا احتمال موفقیت شما افزایش پیدا کند.

جوغن دایره ای :

مزار در این نوع جوغن ها فاصله ی چندانی با خود حفره دایره ای نداشته و حداکثر در فاصله ۱ تا ۵ متری از آن قرار دارد. اگر حکاکی های کوچک به تنهایی وجود داشته باشند به معنای یک تک مزار می باشند.

 

 

 

 

جوغن مثلثی :

در مورد جوغن مثلثی تفاسیر متفاوت و گاها متضاد بیان میشود اما باورهای کلی موارد زیر میباشد :

• در جهت نوک تیز آن باید کاوش انجام شود و اگر نداشته باشد، باید در اطراف به دنبال ساختارهای متفاوت و یا نشانه های کمک کننده بود.
• دارای معانی دینی و آئینی بوده (به خصوص در مسیحیت)
• در تمدن های بسیار قدیمی از خود مثلث به عنوان درب ورودی استفاده میشده است.

 نماد سه جوغن:

این نماد معمولاً شامل سه جوغن به صورت مرتبط با یکدیگر است.

این نماد به عنوان یک نشانه از تناسب و تعامل بین سه عنصر یا موضوع به کار می‌رود و ممکن است در دفینه یابی به عنوان نشانه‌ای از وجود دفینه‌ای با محتوایی سه گانه، مانند سه قلاده طلا، سه جعبه یا سه دستبند، به کار رود.

جوغن مربعی :

مربع به صورت کلی به عنوان نمادی از پایداری و قدرت استفاده می‌شود و در دفینه یابی به عنوان نشانه‌ای از وجود دفینه‌ای ارزشمند در محلی خاص به کار می‌رود.

در مورد این نوع جوغن نیز بحث و اختلاف نظر وجود دارد اما باور های کلی مواردی است که در ادامه به آنها اشاره میکنیم.

حکاکی های مربع و مستطیل قطعا نشانه مزار می باشند.

این نشانه ها به معنای گوردخمه ، مزار اتاقی و … هستند.

ابعاد حکاکی به ما درباره اینکه چگونه مزاری می باشد، اطلاعات می دهد.

حکاکی مربع به عمق ۴ – ۵ سانتیمتر، به معنای قبرستان کلیسا می باشد و در ابعاد کوچکتر به معنای مزار مردی با رتبه بالا می باشد و این مزار ها به شکل گور دخمه و یا قبر اتاقی می باشند.

در حکاکی مربعی که درونش حکاکی گرد وجود دارد، به طور مستقیم، نشان دهنده قبر اتاقی می باشد.

 

 

 

 

نماد جوغن بیضی

این نماد به صورت یک بیضی با جوغن در داخل آن استفاده می‌شود.

بیضی به عنوان یک نماد از رشد و توسعه استفاده می‌شود که در دفینه یابی به عنوان نشانه‌ای از وجود دفینه‌ای با حجم بزرگ و محتوایی متفاوت، به کار می‌رود.

 

تقسیم بندی جوغن از نظر عمق و اندازه :

در نشانه جوغن در کاسه و يا جوغن ها از لحاظ اندازه به سه گروه کوچک متوسط و بزرگ تقسيم مي شوند.

کاسه و يا جوغن ها از لحاظ عمق هم به صورت عميق و هم به صورت کم عمق يافت مي شوند.

1. آب
2. تپه یا زمین شیب دار به سمتی که خورشید صبح ها بصورت مایل به آن بتابد و تقریبا در تمام طول روز نور خورشید به آنجا تابیده شود.

هر سه مورد فوق باید حتما موجود باشند.

این نکته را نیز باید مد نظر داشته باشیم که در مکان هایی که احتمال آب چکه بر روی سنگها و صخره ها وجود دارد (مانند: کف غارها و سنگهایی که در در پناه و زیر سنگهای بزرگ تر قرار دارند) احتمال خطای ما زیاد خواهد بود و لذا بهتر آن است که از آنها چشم پوشی نماییم.

 

 

 

 

شناخت جوغن از لحاظ وضعيت :

جوغن هایی که در سقف غارها و يا اتاق ها يافت مي شوند.

آن هايي که نشانه قبر هستند و در نزديکي قبري قرار دارند.

جوغن هایی که در کنار و همراه ساير علامت ها استفاده مي شود.

آن هايي که دفينه در داخل و يا زير آن ها قرار دارد.

جوغن ها در محیط باید بررسی بشن 
یک جوغن بزرگ به حالت برجسته در وسط به همراه دو عدد جوغن مربع کوچک در طرفینش که شاخص یک مقبره صخره ای و دو قبر اتاقکی هستند.

دوقبر اتاقکی در دل زمین و مقبره یا قبر اصلی در دل یک صخره یا سنگی بزرگ در وسط قبرها.

دوستان توجه داشته باشید که علم علائم شناسی هیچ قانون خاصی ندارد و بستگی به مکان و زمان دفینه گذاری و همچنین طرز فکر شخص دفینه گذار داشته است و بدون شک افکار ادمها با هم تفاوت دارد

 تاریخچه استفاده نماد جوغن در دفینه یابی:

نماد جوغن، اولین بار در داستان‌های افسانه‌ای نروژی به نام “فایترا” ظاهر شد. در این داستان،

جوغن به عنوان یک نشانه برای پیدا کردن گنجینه‌ای اسرارآمیز به کار رفت. این داستان به سرعت در ادبیات دیگر مناطق جهان پخش شد و نماد جوغن به عنوان یک نشانه از تلاش برای پیدا کردن چیزی ارزشمند در ذهن مردم جا افتاد.

 

نماد جوغن در باستان:

نماد جوغن در باستان به معنی هاون یا کاسه بوده و نشانه وجود قبر در نزدیکی آن است .

وجود جوغن به تنهایی نشانه بار نیست ولی یکی از نشانه های مکمل است.

هر جا جوغنها باشند یعنی قبری در نزدیکی آنجاست .

جوغنها به چند صورت تفسیر می شوند که پایه تجربی دارند و در نود درصد موارد تفاسیر ثابتی دارند .

جوغنهای عمودی که نشانه دیگری همراهشان نیست معمولا به زیر پا یا روبرو اشاره دارد وبا توجه به دوره تدفین تفسیر متفاوتی دارد .

این نکته بر لزوم شناسایی دوره تدفین دلالت میکند.

جوغن افقی نیز تفاسیر خاص خود را دارد اگر بر روی سنگی باشد که ثابت نیست و به قول معروف آن سنگ را از جای دیگری منتقل کرده باشند و علامت دیگری نداشته باشد نشان از وجود حداقل یک قبر مهم در طرفین سنگ دارد.